Na een aantal jaren mijn eerste ligfietsrit georganiseert

 Na een aantal leuke ritten en vakanties, natuurlijk een paar oliebollentochten was het dan zover.

Mijn eerste ligfietstocht organiseren. Het idee was de pauze te gaan houden bij mij op het werk in Loerbeek.

Dit is namelijk een huifkarcentrum met horeca gelegenheid.

Dus mijn baas gevraagd of het een leuk idee was om hier met een groepje ligfietsers pauze te houden. Dit was goed maar door de drukte (met mooier weer) de agenda erbij om iets te plannen. Ik had een paar datums doorgekregen en ben op de ligfiets agenda gaan kijken wat handig was.

Omdat dit mijn eerste keer was wilde ik mijn tocht plannen op het moment dat er nog geen andere tochten of wedstrijden gepland stonden. Zo om een beetje zeker te zijn dat er tenminste mensen zouden komen op mijn eerste tocht.

Na de goedkeuring van een datum (8 juni) had ik de schone taak een route te maken. Ja het idee had ik al voor een tocht maar dan. Het idee was om een tocht te maken van rond de 50 kilometer en met een beetje mooi uitzicht en redelijke goede wegen. De start mocht gewoon bij mij thuis na overleg. Mijn ouders vinden de fietsen ook mooi en de mensen die erbij horen is meestal ook gezellig.

Het idee om over de dijk te gaan was al snel daar omdat ik daar zelf altijd van kan genieten met het uitzicht hier. Dus dijk fietsen stond al snel vast. Maar waar ga je erop als het met een velomobiel zwaar is. En ik wilde langs mijn paard vanwege dat dat het einde van de dijk is in de goede richting.

Ik moest natuurlijk plannen richting de pauzeplek en mijn woonwerkrit is maar 13,6 kilometer. Ik wilde ongeveer 25 kilometer omdat dat de helft van mijn rit zou zijn. Dus ik wilde wel wat verder om fietsen. Dus bedacht ik dat het wel mooi was om dan de dijk bij Herwen ook mee te pakken. 

Nu kon ik niet echt heel erg ver een andere kant op dan door Duitsland. Het werk een stukje door Elten heen. Persoonlijk niet heel fijn om te doen, maar met een groep al wat makkelijker. Alleen dat stukje fietspad erger ik mij aan met alle wegen die eraan zitten met slecht overzicht.

Door Elten heen kom je al in Beek uit. Ik vond het niet echt nodig om die stoet ligfietsers door de wijk te laten rijden, dus rechtstreeks door Beek heen op naar Loerbeek.

Eenmaal in Loerbeek de grote weg over waar je eigenlijk niet veel ziet, maar dit heb ik dagelijks als ik werk dus was goed te doen. Ik wist dat dit de pauze plek was en dat ik langs het bos wel meer bos wilde zonder alsmaar langs de grote weg te hoeven rijden. Dus wilde ik richting Wehl en het Nieuw-Wehlse bos. Dit is een lange weg langs een klein bos op en door Wehl heen om weer een klein stukje bos te zien.

Vanaf dat punt moest ik eigenlijk weer wat verzinnen. Met het idee op uitzicht en niet te drukke straten wilde ik tussen de weilanden door. Die straten zijn breed genoeg om naast elkaar te fietsen en zijn meestal niet heel druk. Dus met een boel geslinger tussen de weilanden en uitzicht moest ik ook ergens terug richting huis. Helaas kon ik niet echt een mooiere plek vinden dan langs de hoofdweg, maar dat was niet heel erg lang en goed fietspad.

Dan kom je weer terug in mijn woonplaats waar ik natuurlijk ook de binnendoor wegen en paadjes ken. Dus binnendoor weer richting thuis als finish.

Alles bij elkaar kwam ik op 46 kilometer uit en dat vond ik wel netjes voor een eerste keer.

Natuurlijk moet het voorgereden worden, maar doordat ik pas een ongeluk met TheGreenThing mijn velomobiel had gehad moest ik hem proefrijden op mijn open ligger. Mijn groene Chamsin.

Dit had ik ruim van tevoren gedaan. Maar moest ik een kleine aanpassing in doen.

Drie dagen voor de tocht heb ik nog eens proef gereden en had net mijn velomobiel weer terug, maar durfde eigenlijk niet zo goed te fietsen met hem. Dus toch de Chamsin gepakt. En alles was goed in de route, en een paar punten onthouden wat gevaarlijker of minder handig was.

Toen was het wachten op aanmeldingen, en die kwamen er. Een mooi aantal bekende en een nieuw gezicht.

De dag van de fietstocht.

Vroeg opgestaan en met mijn moeder alles klaargezet. Koffie/thee en koeken voor de mensen die zouden komen.

De mensen druppelde langzaam binnen. En ik begon toch spanning te krijgen. Ik wilde zo graag alles goed doen natuurlijk.

Toen iedereen er was en met iedereen te hebben gepraat bleek de nieuweling een echte nieuweling. Hij had zijn velomobiel net 2 weken, dus hij heeft zich aangemeld net nadat hij zijn fiets gekocht had. Dus meteen een leuke vuurdoop voor hem om bij een enthousiaste groep ligfietsers te komen en lekker mee te rijden.

Iets over tien gingen we dan fietsen. Ik reed niet met de velomobiel omdat mijn Chamsin hoger is en ik meer overzicht had. 

Aan het einde van de eerste dijk even de groep stop gezet. Even laten genieten van het uitzicht en uitleg over het volgende stukje. Natuurlijk even mijn paard laten zien op afstand.

In Duitsland iedereen netjes het fietspad op gekregen, maar ineens liepen er drie paarden voor ons. En paarden met velomobielen zijn toch vaak geen goede combi. Dus we wilde net de weg op staken de paarden al over, dus we konden rustig door blijven rijden op het fietspad.

Eenmaal bij mijn werk de oversteek maken. Het was gelukkig zo rustig dat iedereen zo achter elkaar kon oversteken. Hier was ik wel blij mee.

Nu kon ik ook de groep wijzen waar ze de fietsen veilig neer konden zetten. Foto vanaf het terras.

Op mijn werk kon iedereen wat te drinken en te eten bestellen. En we hadden het opzich wel gezellig.

Aangezien ik hier werk en ik nu met vrienden was gevraagd of het goed was om een kleine rondleiding te doen. Dit vonden ze gelukkig allemaal wel leuk. Toch ook bijzonder om de vier persoons zit/ligfiets te zien waar ik het onderhoud soms aan doe.

Natuurlijk moest ik een groepsfoto maken. Leuk voor ons en het huifkarcentrum. Beide kanten op reclame natuurlijk.

Het mooiste is dat het 5 verschillende velomobielen zijn.

Toen bij mijn werk oversteken het fietspad op naar links. Maar oversteken hier is een ramp. Je ziet er namelijk helemaal niets en het is een 60km weg waar ze vaak eerder 80 rijden. Dus ik kon eerst oversteken en de rest begeleiden met oversteken. Dit ging uiteindelijk allemaal goed. Maar mensen snapte dat ik dit iedere keer moet doen en dat dat niet fijn is.

Toen we eenmaal tussen de weilanden waren begon het toch wel even wat meer te waaien. Ik heb er persoonlijk wat meer last van op mijn open ligger als ik tegenwind heb. En dit was niet anders deze keer. Maar het ging allemaal goed.

Eenmaal bijna terug in mijn woonplaats moesten we door wat verkeerslichten. Normaal is alles tegelijk groen en juist nu met de groep niet. Hierdoor kwam even een vreemde situatie omdat we eigenlijk met te veel op een kleine plek kwamen te staan en net niet iedereen over kon. Maar ook dit loste wel snel weer op.

Eenmaal thuis had mijn moeder groente soep voor iedereen en bleek iedereen te hebben genoten en was de rit helemaal geslaagd. Dus er zal zeker nog wel een keer een rit komen.

Al met al een hele geslaagde tocht met gezellige mensen en zelfs iemand nieuw in de groep.

De meeste zijn uiteindelijk zelfs samen in het begin opgetrokken richting huis om bij Arnhem te splitsen allemaal hun eigen weg.

Bedankt voor het lezen.

Nog nooit zoveel ligfietsen gezien bij elkaar!

LOL bij Roef.

Het was een super leuke en gezellige dag. In de ochtend ging LOL vanuit Zutphen op zieke bezoek bij Roef. En toen we zagen dat ze over Zevenaar gingen ben ik voor hun uit gefietst om hun op te wachten. Dat wachten duurde echter nog geen minuut. Omdat ik uit Zevenaar kom en de weg goed ken mocht ik voor rijden het laatste stuk. We zijn over de polderdijk gereden in plaats van door Herwen. Dit omdat dat makkelijker is met een grotere groep en omdat in Lobith via die kant een hoop straten open liggen.

Eenmaal bij Roef was het meteen ook super gezellig. Roef stond de hele meute al op te wachten. Ook kon iedereen meteen mijn nieuwe aanwinst zien. Eenmaal binnen zoals het hoort lekker appelgebak.

Toen de LOLlers weg gingen bleef ik nog even hangen om met Roef te overleggen voor de avond.

Hij zou met mij en mijn vader mee kunnen rijden naar het paastreffen.

Het Paastreffen.

Kwart voor 6 was Roef bij ons thuis afgezet en kon hij met ons mee richting Otterloo.

Eenmaal daar zag ik enorm veel fietsen staan. Voor mij een eerste keer om zo'n grote groep ligfietsen te zien bij elkaar. Dus eerst even een rondje fietsen kijken gedaan.

Maar de reden dat we er heen gingen was omdat ik daar zou optreden met mijn vader. Ik was al van plan met de fiets daar heen te gaan, maar om muziekinstrumenten mee te kunnen krijgen zat er niks anders op om met de auto te gaan. Plus nu kon Roef ook mee.

Het was er super gezellig al voor dat we de instrumenten naar binnen brachten. Uiteindelijk maar een geschikt plekje zoeken om alles uit te stallen. Toen alles binnen stond was volgens mij nog steeds niet iedereen op de hoogte dat er echt live muziek kwam. Ik hoorde namelijk al dat er mensen dachten dat het een 1 april grap zou zijn.

Nadat Rembrant even kort vertelde hoe hij mij heeft leren kennen en hoe we op dit idee kwamen was het zover. Het optreden kon beginnen.

Ik had er best wel last van dat sommige instrumenten echt lang koud bleven. En met een hoop gestuntel kwam er toch een leuk optreden uit. We miste één bandlid van onze band Alkina. Bestaand uit mijn vader, beste vriend en ik. Hierdoor miste we al wat. En ondanks dat ik al vaker met mijn vader alleen gespeeld heb was het weer even wennen.

Er kwam wel een leuk optreden uit in twee delen zodat iedereen tussendoor nog eten en drinken kon pakken. En vragen stellen over onze instrumenten. Aangezien wij alleen traditionele instrumenten gebruiken van over de hele wereld. Hierdoor is een hoop onbekend voor vele mensen.

Van verschillende mensen was er zeker interesse naar de instrumenten en onze muziek. Dus heb ik ook nog wat visitekaartjes uitgedeeld.

Leuke dag.

Na deze leuke dag ben ik zeker van plan om naar meer treffen te gaan. Het is een zeer gezellige groep en iedereen kent iedereen krijg ik het idee. Ook tochten vind ik leuk, maar moet ik eerst nog even iets meer kilometers maken met TheGreenThing. Maar dit gaat allemaal wel lukken.

Dus bij deze is er zeker een tot ziens.

Eerste week met één velomobiel.

Donderdag

Na de grote dag van het ophalen moest ik mijn spierpijn er een beetje uit rijden.

Dus ben ik met mijn zusje naar stal gefietst. Dit is maar 8km heen en 8 terug.

Maar dit is perfect om te kijken hoe het is om met een velomobiel dagelijkse tochten te testen.

De tocht ging niet harder dan 18km/u, maar dit was niet erg. Bochten zijn nog altijd wennen. En ik vergeet het knipperlicht ook nog altijd uit te zetten. 

Eenmaal op stal aangekomen lopen daar twee boerboelen(Grote honden). Waarvan eentje buiten was. De hond vond dit niet heel grappig. Dus toen ik riep kwam hij kwispelend en blaffend naar mij toe gelopen. Het duurde wel even voordat de hond het rare groene ding vertrouwde.

(En nog steeds niet helemaal).

Vrijdag

Iedere vrijdag ga ik naar opa en oma. Dit is nog geen kilometer enkele reis. Maar wilde heel graag mijn fiets laten zien. Aangezien zowel opa als oma niet goed gaan betreft gezondheid.

Dit was mijn eerste keer dat ik ook op de weg gereden heb. Het is een 30km weg met een vrij fietspad. Dus als ik snelheid heb de weg op en de rotonde over. Dit voelde even vreemd omdat ik dat met mijn open ligger niet zomaar kan en mag doen.

De velo was eigenlijk net iets te groot voor de achtertuin. Maar hij paste naar een flink aantal steken. 

Maar oma vond hem erg mooi en opa was zeker geïnteresseerd. Hij heeft even lekker rond gekeken en vond de techniek erg mooi maar ingewikkeld.

Zaterdag

Zaterdag ben ik naar mijn andere oma geweest. Die woont schuin tegenover mijn opa en oma. Maar ik ging met mijn vader samen. Dus achter mijn vader aan gefietst.

Oma heeft er even naar gekeken met een leuke reactie. In het dialect zij ze: here me god wat een vliegtuug. Nou dat was voor  mij genoeg. Maar Oma vind het dus echt niks. Maar is blij voor me.

Zondag

Ik ben zondag niet wezen fietsen. Maar wel heb ik zitten nadenken.

Er zou nog altijd een sticker op moeten komen. Dus mijn idee heb ik doorgezet door op mijn computer nog wat te knutselen voor een definitief resultaat.

Maandag

Niet echt wat gedaan. Deze sla ik dus lekker over.

Dinsdag

Ik ben druk bezig geweest om een ledverlichting strip in te bouwen. uiteraard in fel groen.

Deze is mijn binnenverlichting als ik in het donker in mijn fiets moet zijn om spullen te pakken.

Beetje druk mee geweest. Maar met een mooi resultaat.

Foto moet nog komen.

Woensdag

De eerste dag echt alleen fietsen. Weer naar stal, het is toch een verplichting.

Dit was erg leuk. Ook mensen die mij daadwerkelijk zien als kleine auto. Er in een stuk dat fietspad weer naar de weg toe gaat. Zo kan ik in het midden gaan rijden. Eenmaal op klinkers rijd ik niet hard en op het (fietspad) rijd ik netjes rechts. Met meer dan genoeg ruimte is er geen auto die er langs op komt. Zou het komen door de 4 wielen?

Donderdag

Vandaag ben ik erop uit gegaan om van alles te kopen. Ik moest sloten hebben. Dus ben ik rond gaan rijden. Meteen maar testen wat ik met mijn nieuwe groene ding kan. Tegen de wind in hard rijden.

Dit was geen succes. Boven de 35 begon ik  lichtelijk te slingeren. Maar dat is met tegenwind hard genoeg. Na bij de winkel te zijn gekomen en een slot te hebben gevonden is er toch weer interesse naar mijn nieuwe aanwinst.

Toch nog maar even naar een fietsenzaak om wat kleine dingetjes te zoeken. Daar gevonden wat ik zocht terug naar huis. Bij de eerste verkeerslichten was het al raak. Een vrouw pakte haar telefoon. Toen zij groen hadden stopte de man die er naast zat de auto zodat vrouwlief een foto kon maken. De rij achter hun was niet blij dus werd er meteen getoeterd.

Toen ik zo groen had kon ik eindelijk door. Maar kwam langs het bedrijf die ook stickers doet maken. Meteen maar gestopt om te vragen of ze daar ook reflectie stickers hebben. En ja hoor dat hadden ze.

Dus gevraagd of ze iets voor me konden betekenen. Na een aantal minuten hadden ze het al in de computer helemaal zoals ik het wilde hebben. Maar wanneer kunnen ze dat erop maken?

Nou er was wel een gaatje om half 5. Perfect dan zit het er vandaag dus al op.

Dus om half 5 was ik daar. Dit vonden ze erg leuk omdat ze nog nooit zo'n fiets hadden moeten doen.

Dit ging eigenlijk best snel. En ben ik nu tevreden. Mijn velo heeft nu officieel zijn naam.

The GreenThing is nu bijna compleet. Alleen nog zijn velgen doen en een camera zoeken.

Het erop maken en plaats bepalen.

Het resultaat.

Het totaal plaatje.

En het totaal met reflecterende stickers.

Sorry voor de wazige foto. Dit was wat lastig fotograferen.

Het is niet mijn idee iedere week te bloggen. Maar voorlopig zal dit in regelmaat zijn. Aangezien alles nieuw en leuk is. Het blijft een hele ervaring hoe mensen reageren. Geweldig zo af en toe. Soms ook wel vervelend of vreemd. Maar dit leer ik allemaal wel.

Mijn eerste velomobiel!!!

14-03-2018 Voor mij de grote dag om mijn eerste velomobiel op te gaan halen.

Het was wel even vroeg opstaan. Ik wilde de eerste trein hebben naar Dronten om een beetje op tijd aan te komen bij velomobiel.nl. Maar voor een nieuwe fiets heb ik dat wel over.

Het was onderweg behoorlijk mistig en kon op sommige plekken niet eens naar buiten kijken.
En eenmaal in Dronten maar even een stukje lopen. Nog steeds was het mistig.

Rond kwart voor negen was ik er dan eindelijk.

Voor mij erg bijzonder. Dit was mijn eerste keer hier na mijn proefrit met de Quattrovelo.

Eenmaal binnen gekomen zag ik mijn grote vriend al staan. En Allert pakte hem voor me.
Wat vind ik hem mooi.


Deze kleur valt wel op hoop ik.

Het eerste wat gedaan moest worden in het afstellen van de stoel. Ik zat namelijk met mijn hoofd tegen de kap aan. Na deze goed was gezet moesten mijn trappers natuurlijk ook een stuk dichter bij me gezet worden.

Kon ik mooi een foto van zijn snoet maken.


Nadat dat klaar was kon ik een proefritje maken om te kijken of alles paste en naar wens was.
Maar nee mijn hakken raakte af en toe de rand van de voetgaten. En dat wilde ik natuurlijk niet.

Dus Allert moest even die gaten wat aanpassen.
En meteen een moment dat ik de onderkant ook op de foto kon zetten.

 

Ja en toen was hij toch echt passende en klaar om te vertrekken.
Maar alleen zou ik dit niet gered hebben. En had Roef aangeboden mij terug te fietsen naar Zevenaar.

Nadat Roef zijn fiets ook even onder handen was genomen en klaar was voor vertrek. Hebben we even wat gegeten en gedronken.

En toen de fietsen inpakken.


Eenmaal klaar moest ik toch wennen om mijn voeten vast te klikken. Dus even zoeken ziet er na mijn idee best stom uit.


Maar eenmaal buiten was het dan zover.
Roef instappen ik ben zover.


En dan is het toch echt tijd om te gaan. Voor mij een lange tocht in een fiets.
Nee nooit eerder dan de proefrit in een velomobiel gezeten.

Tja waar ik snel achter kwam is dat ik nog niet handig ben om tijdens het rijden foto's te maken.
Maar ik heb er een paar van onderweg.


 

Ook Roef heeft mooie foto's gemaakt. En zie ik thuis dus pas terug hoe het eruit ziet als ik achter iemand aan rijd.



Onderweg hebben we redelijk door kunnen blijven rijden. En ik probeerde boven de 20km/u te blijven rijden, maar dit ging meer dat makkelijk. Dus toch heeft een velomobiel duidelijk voordeel.

Hierdoor hadden we een stalker. Voor langere tijd bleef er iemand achter ons aan fietsen met (ik denk) een e-bike. Dat hield hij erg lang vol met bochten afslagen en lange rechte stukken bleef hij keurig achter ons aan rijden. En Roef had dit ook door.


Zoals ik had geschreven. Mijn verwachting van dat onderweg 100 keer moeten steken bleef uit.
Ik was redelijk snel er achter hoe ik moest sturen in de bochten. Maar toch hier en daar dacht ik dat ik niet uit zou komen. Of maakte ik behoorlijk grote bochten zodat ik op de verkeerde weghelft uit kwam. Nu nog maar eens even zien hoe dat is met mijn dagelijkse routes in de omgeving.

Tijden ben ik heel slecht in. Maar we vertrokken rond kwart voor 1 en waren rond 7 uur bij mij thuis. Totaal volgens mijn teller 93 kilometer.
Voor een eerste keer met mijn conditie vind ik dat het erg goed ging.

Maar heb nu wel enorm last van mijn voeten. Want het is toch een nieuwe fiets waar ook je lichaam aan moet gaan wennen. Dus vandaag fiets ik alleen maar 16 kilometer in twee keer. Aangezien dat een verplichting voor mij is. Ik moet naar mijn paard toe.

En aangezien mijn open ligger nog bij de fietsenmaker is, is het niet anders dan dat ik met The GreenThing moet gaan rijden.

Er komen nog stickers met de naam erop. En dit is een beetje mijn idee.




En uiteraard een foto in het donker. Want met de laatste dingen regelen was het toch donker geworden.


Kortom voor zover ben ik enorm blij met mijn nieuwe aanwinst.

Roef nogmaals bedankt dat je met mij mee wilde rijden. Want zonder jou was dit een behoorlijk moeilijke en lang durende tocht geweest.

Het is bijna zo ver...

Om mijn eerste eigen velomobiel op te halen.

De naam: The GreenThing zegt natuurlijk al wel iets.

Het word een gifgroene Quattrovelo.

Ik ga hier eens in de zoveel tijd wat bloggen over de avonturen en belevenissen van een nieuwe velonaut. Ik neem aan dat een velomobiel best de nodige reacties op gaat leveren. Maar zeker ook een hoop plezier.

Omdat dit mijn eerste keer met een velomobiel rijden is zal er het een en ander wel fout gaan.
Ik verwacht hiermee vooral het inschatten van bochten. En dat het honderd keer steken word voordat ik er achter kom hoe wel een bocht goed in te schatten.

Woensdag 14-3-2018 is de grote dag. De dag dat ik mijn velomobiel mag ophalen.