Na een aantal leuke ritten en vakanties, natuurlijk een paar oliebollentochten was het dan zover.
Mijn eerste ligfietstocht organiseren. Het idee was de pauze te gaan houden bij mij op het werk in Loerbeek.
Dit is namelijk een huifkarcentrum met horeca gelegenheid.
Dus mijn baas gevraagd of het een leuk idee was om hier met een groepje ligfietsers pauze te houden. Dit was goed maar door de drukte (met mooier weer) de agenda erbij om iets te plannen. Ik had een paar datums doorgekregen en ben op de ligfiets agenda gaan kijken wat handig was.
Omdat dit mijn eerste keer was wilde ik mijn tocht plannen op het moment dat er nog geen andere tochten of wedstrijden gepland stonden. Zo om een beetje zeker te zijn dat er tenminste mensen zouden komen op mijn eerste tocht.
Na de goedkeuring van een datum (8 juni) had ik de schone taak een route te maken. Ja het idee had ik al voor een tocht maar dan. Het idee was om een tocht te maken van rond de 50 kilometer en met een beetje mooi uitzicht en redelijke goede wegen. De start mocht gewoon bij mij thuis na overleg. Mijn ouders vinden de fietsen ook mooi en de mensen die erbij horen is meestal ook gezellig.
Het idee om over de dijk te gaan was al snel daar omdat ik daar zelf altijd van kan genieten met het uitzicht hier. Dus dijk fietsen stond al snel vast. Maar waar ga je erop als het met een velomobiel zwaar is. En ik wilde langs mijn paard vanwege dat dat het einde van de dijk is in de goede richting.
Ik moest natuurlijk plannen richting de pauzeplek en mijn woonwerkrit is maar 13,6 kilometer. Ik wilde ongeveer 25 kilometer omdat dat de helft van mijn rit zou zijn. Dus ik wilde wel wat verder om fietsen. Dus bedacht ik dat het wel mooi was om dan de dijk bij Herwen ook mee te pakken.
Nu kon ik niet echt heel erg ver een andere kant op dan door Duitsland. Het werk een stukje door Elten heen. Persoonlijk niet heel fijn om te doen, maar met een groep al wat makkelijker. Alleen dat stukje fietspad erger ik mij aan met alle wegen die eraan zitten met slecht overzicht.
Door Elten heen kom je al in Beek uit. Ik vond het niet echt nodig om die stoet ligfietsers door de wijk te laten rijden, dus rechtstreeks door Beek heen op naar Loerbeek.
Eenmaal in Loerbeek de grote weg over waar je eigenlijk niet veel ziet, maar dit heb ik dagelijks als ik werk dus was goed te doen. Ik wist dat dit de pauze plek was en dat ik langs het bos wel meer bos wilde zonder alsmaar langs de grote weg te hoeven rijden. Dus wilde ik richting Wehl en het Nieuw-Wehlse bos. Dit is een lange weg langs een klein bos op en door Wehl heen om weer een klein stukje bos te zien.
Vanaf dat punt moest ik eigenlijk weer wat verzinnen. Met het idee op uitzicht en niet te drukke straten wilde ik tussen de weilanden door. Die straten zijn breed genoeg om naast elkaar te fietsen en zijn meestal niet heel druk. Dus met een boel geslinger tussen de weilanden en uitzicht moest ik ook ergens terug richting huis. Helaas kon ik niet echt een mooiere plek vinden dan langs de hoofdweg, maar dat was niet heel erg lang en goed fietspad.
Dan kom je weer terug in mijn woonplaats waar ik natuurlijk ook de binnendoor wegen en paadjes ken. Dus binnendoor weer richting thuis als finish.
Alles bij elkaar kwam ik op 46 kilometer uit en dat vond ik wel netjes voor een eerste keer.
Natuurlijk moet het voorgereden worden, maar doordat ik pas een ongeluk met TheGreenThing mijn velomobiel had gehad moest ik hem proefrijden op mijn open ligger. Mijn groene Chamsin.
Dit had ik ruim van tevoren gedaan. Maar moest ik een kleine aanpassing in doen.
Drie dagen voor de tocht heb ik nog eens proef gereden en had net mijn velomobiel weer terug, maar durfde eigenlijk niet zo goed te fietsen met hem. Dus toch de Chamsin gepakt. En alles was goed in de route, en een paar punten onthouden wat gevaarlijker of minder handig was.
Toen was het wachten op aanmeldingen, en die kwamen er. Een mooi aantal bekende en een nieuw gezicht.
De dag van de fietstocht.
Vroeg opgestaan en met mijn moeder alles klaargezet. Koffie/thee en koeken voor de mensen die zouden komen.
De mensen druppelde langzaam binnen. En ik begon toch spanning te krijgen. Ik wilde zo graag alles goed doen natuurlijk.
Toen iedereen er was en met iedereen te hebben gepraat bleek de nieuweling een echte nieuweling. Hij had zijn velomobiel net 2 weken, dus hij heeft zich aangemeld net nadat hij zijn fiets gekocht had. Dus meteen een leuke vuurdoop voor hem om bij een enthousiaste groep ligfietsers te komen en lekker mee te rijden.
Iets over tien gingen we dan fietsen. Ik reed niet met de velomobiel omdat mijn Chamsin hoger is en ik meer overzicht had.
Aan het einde van de eerste dijk even de groep stop gezet. Even laten genieten van het uitzicht en uitleg over het volgende stukje. Natuurlijk even mijn paard laten zien op afstand.
In Duitsland iedereen netjes het fietspad op gekregen, maar ineens liepen er drie paarden voor ons. En paarden met velomobielen zijn toch vaak geen goede combi. Dus we wilde net de weg op staken de paarden al over, dus we konden rustig door blijven rijden op het fietspad.
Eenmaal bij mijn werk de oversteek maken. Het was gelukkig zo rustig dat iedereen zo achter elkaar kon oversteken. Hier was ik wel blij mee.
Nu kon ik ook de groep wijzen waar ze de fietsen veilig neer konden zetten. Foto vanaf het terras.
Op mijn werk kon iedereen wat te drinken en te eten bestellen. En we hadden het opzich wel gezellig.
Aangezien ik hier werk en ik nu met vrienden was gevraagd of het goed was om een kleine rondleiding te doen. Dit vonden ze gelukkig allemaal wel leuk. Toch ook bijzonder om de vier persoons zit/ligfiets te zien waar ik het onderhoud soms aan doe.
Natuurlijk moest ik een groepsfoto maken. Leuk voor ons en het huifkarcentrum. Beide kanten op reclame natuurlijk.
Het mooiste is dat het 5 verschillende velomobielen zijn.
Toen bij mijn werk oversteken het fietspad op naar links. Maar oversteken hier is een ramp. Je ziet er namelijk helemaal niets en het is een 60km weg waar ze vaak eerder 80 rijden. Dus ik kon eerst oversteken en de rest begeleiden met oversteken. Dit ging uiteindelijk allemaal goed. Maar mensen snapte dat ik dit iedere keer moet doen en dat dat niet fijn is.
Toen we eenmaal tussen de weilanden waren begon het toch wel even wat meer te waaien. Ik heb er persoonlijk wat meer last van op mijn open ligger als ik tegenwind heb. En dit was niet anders deze keer. Maar het ging allemaal goed.
Eenmaal bijna terug in mijn woonplaats moesten we door wat verkeerslichten. Normaal is alles tegelijk groen en juist nu met de groep niet. Hierdoor kwam even een vreemde situatie omdat we eigenlijk met te veel op een kleine plek kwamen te staan en net niet iedereen over kon. Maar ook dit loste wel snel weer op.
Eenmaal thuis had mijn moeder groente soep voor iedereen en bleek iedereen te hebben genoten en was de rit helemaal geslaagd. Dus er zal zeker nog wel een keer een rit komen.
Al met al een hele geslaagde tocht met gezellige mensen en zelfs iemand nieuw in de groep.
De meeste zijn uiteindelijk zelfs samen in het begin opgetrokken richting huis om bij Arnhem te splitsen allemaal hun eigen weg.
Bedankt voor het lezen.
